HANGİSİ GERÇEK EREN?

Mart 07, 2023

HANGİSİ GERÇEK EREN?

Arkadaşlarımın ya da çevremin tanıdığı Eren ile ailemin tanığı Eren aynı değil. Hangisi gerçek Eren bilmiyorum. Ama söyleyeceklerimden buna siz karar verin.

Arkadaşlarım dediğim ekip Buğra İbrahim Samet Didem Melike. Bu arkadaşlarımla hemen hemen 2 yıldır sürekli beraberiz. Onlara çok alıştım ve onlar da bana. Onların yanında kendimi kendim gibi hissediyorum. Çünkü her halime alıştılar. Onlara her halimi gösterdim ve nasılsam öyle gösterdim. Beni yargılamadılar, eleştirdiler ama kendimi geliştirmek istediğimi bildikleri için ben söyledim. Bir nevi onları kendime göre törpüledim. Bana, bana davranmalarını istediğim gibi davranıyorlar. Tabi ki her zaman değil. Sevdiğim ya da sevmediğim şeyleri bildikleri için ona göre davranırlar, aynı zamanda bende onlara öyle. Beni yargılamadıkları için onlarla her şeyimi konuşabiliyor ve her şeyimi anlatabiliyorum. Bana üstten bakamayacakları için beni susturamazlar, dalga geçemezler, aşağılayamazlar. *Yapamazlar değil, yapmazlar* Ben onlardan üstün değilim. Olmadım ve olamam da. Bende aynı şekilde onları yargılamam ama eleştiririm. Dost acı söyler bizde. Yanlış yaptığım bişey olursa ilk onlar bana söyler ki başkasına, yabancıya da aynı yanlışları yapmayım. Bende onlara öyle. Onlara karşı açık sözlüyüm. Yeri geldiğinde kızar bağırır çağırır kalbini de kıracak olsam yine de söylerim ama alınmazlar. Ama yeri gelir el üstünde tutar her şeylerini yapar mutlu etmek için uğraşır sevgi gösteririm.

Psikoloğum Esma Neda Hocam;

İlk gittiğimden beri aileme ve arkadaşlarıma anlatamadığım her şeyi ona anlattım. Beni benden bile daha iyi tanıyor. O zamandan şimdiye kadar kat ettiğim yolu tek o biliyor. Gelişimlerimi en çok o farketti. Benimle en çok o gurur duydu. Her şeyin farkında olduğumu tek o biliyordu. Aileme karşı neden böyle olduğumu da, aslında nasıl bir karaktere, nasıl bir kişiliğe sahip olduğuma da, içimdeki iyilikleri de, kafamdaki düşünceleri de, hayallerimi de, hissettiklerimi de, farkındalığımı da ve hatta en önemlisi ileride geleceğim yerleri benim kadar iyi biliyor ve bana benden daha çok güveniyordu. Gerçekten ilerde çok iyi yerlere geleceğimi düşünmesi beni o kadar mutlu ediyor ki. Sanki geleceğimi görmüş, iyi yerlere geldiğimi görmüş kadar kendinden emin olarak söylüyordu. Benim kendime güvenim yokken onun bana güveni vardı. Ve benim kendime güvenmemi asıl Esma Hocam sağladı. Bana adeta geleceğimi gösterdi ve beni inandırdı. Kimseye bunu söylemem ama Esma Hocama söylerim. Şuan bu zamanlara, bu durumlara geldiysem Esma Hocamın çok büyük payı var. İlerde beni herkese anlat olur mu. İlerde çok iyi yerlere geldiğimde beni herkese anlat. İyi Ki Varsın Hocam...

Ama ailem;

Onlara karşı sürekli bir yargılanma korkusu içerisindeyim. Sanki söylediklerimle dalga geçip beni aşağılayacaklar gibi hissederim. Onlara söyleyeceğim şeyler için beni ciddiye almayacaklarını daha cümlem bitmeden alay etmek için hazır bekliyor olacaklarını düşünürüm çünkü daha önce yaptılar. Yanlış yaptığım şeylerin doğrusunu bilmeme rağmen ve bildiğimi söylememe rağmen bana öğüt vermeye çalışırlar doğrusunu öğretmeye çalışırlar. Bende bu olaydan nefret ederim. Bildiğim şeyi bana tekrar söylemelerinden bıktım. Mesela kitap okumanın önemini biliyorum ve vaktim oldukça kitap okurum ama bana gelip kitap oku bak kitap okumak çok önemli derlerse ben o kitaptan da kitap okumaktan da soğurum. Bir daha kitap okumamak için yemin bile ederim. O kadar nefret ediyorum ki. Çünkü onlar bunu söyledikten sonra kitap okuduğum zaman sanki onlar söylediği için yapmışım da ben normalde kitap okumuyormuşum da onlar dediği için okumaya başlamışım gibi sanacaklar ve daha sonra bana gelip de ben olmasam sen buralara gelemezdin, ben olmasam sen kitap falan okumazdın diyecekler ve ben daha çok sinirlenip ya kendime ya da onlara zarar verecem. Bana karışmayın ya. Ben neyin ne olduğunu, faydasını zararını biliyorum. Bilmesem araştırıyorum. Bulamasam soruyorum zaten. Size ne benden ya. Bana bir şey söylemeyin. BANA KARIŞMAYIN. Psikolojimi siz bozdunuz. Bunu onlara söylesem kızarlar. Hadi lan ordan bide onu bahane etme derler. Adım kadar eminim. Anlatsam sebebini uydurma biz sana öyle bişey yapmadık derler. Çünkü onlar için normal bişey dövmek. Ortaokulda yediğim dayakları bir ben bir Allah bilir. Onlar unuttular bile. Tabi biz öyle bişey yapmadık dersiniz unuttunuz çünkü. Asıl bana koyan ne biliyo musun? Bu arkadaşlarım arasında ailesinden dayak yiyen tek kişi ben olmam. Babam bana hiç vurmadı diyolar... Dövmeyi geçtim vurmadı diyolar. Gözümde canlanıyo oklavalar, ayakkabı çekecekleri, terlikler, yumruklar, tokatlar.... Çocuğunu dövmeyen aileler varmış. Dayak yemeyen çocuklar. Hiç vurmayan babalar, hiç vurulmayan çocuklar.

Tabi bozulur psikolojim. Tabi size karşı hislerimi göstermem. Tabi memnuniyetsiz davranırım. Beğenmem, istemem, inat ederim, aksilik yaparım, söylediklerinizi dinlemem, umursamam, takmam, bağırırım, sesimi yükseltirim, kendimi savunmak isterim ama istemekle kalırım. Tabi size hiç bir şeyimi anlatmam. Yaptıklarımı, yapacaklarımı söylemem, gizli yaparım. Kaba davranırım. Terbiyesizlik yaparım. Cimri olurum. Kalp kırarım. ÇÜNKÜ BU SİZİN ESERİNİZ!

Beni arkadaşlarım ve psikoloğum Esma Hoca sizden daha çok tanıyor. Benim hakkımda sizden daha çok şey biliyorlar. Size karşı hep zıt davrandım. Evet bilerek. Dışardan biri beni her övdüğünde şaşırıyorsunuz. Çğnkü size böyle davranmadım ama ben anlattıkları gibiyim. Övdüklerinde siz bide evdeki halini görün dersiniz, gülersiniz. Tabi gülersiniz. Ben size hiç kendim gibi davranmadım ki. Sayenizde...

Beni uzun süre boyunca tanıyan insanlara, uzun süre konuştuğum, sohbet ettiğim, kendimi gösterdiğim insanlara sorun. Beni arkadaşlarıma sorun. Hocalarıma sorun. İş yerimdekilere sorun. En yakın arkadaşlarıma sorun. Okul arkadaşlarıma sorun. Şiirlerime, şarkılarıma sorun. Farkındalığıma sorun. Psikolojime sorun. İçimdeki ben'e sorun. Ufuktepedeki kütüphanede temizlik yapan ablaya sorun. Sokaktaki hayvanlara sorun. Bitkilere, çiçeklere, ağaçlara sorun. Sokakta peçete satan çocuklara sorun. En çok da psikoloğuma sorun. GERÇEKTEN GİDİN VE SORUN. Beni bana sormayın. Beni daha da yormayın...